مقاله خرید و فروش ادرار و مدفوع حیوانات حرام گوشت
مقدمه
خرید و فروش کاری است که از قدیم تا امروز هر روز مردم آنرا انجام می دهند. مسئله ای هم که در مورد آن می خواهیم بیان کنیم، یکی از فروعات بحث خرید و فروش است که در مورد ادرار و مدفوعات حیوانات حرام گوشت به خاطر استفاده کردن برای کود می باشد. سؤالاتی که باید به آنها پاسخ دهیم این است که آیا این خرید و فروش به خاطر اینکه جنس جزء اعیان نجسه می باشد جایز است؟ بر فرض اینکه اعیان نجسه را نمی توان خرید و فروش کرد؛ این بیع در مواردی هم که ما به خاطر یک منفعت حلال خرید و فروش کنیم هم حرام است؟ آیا روایات مخصوص این موضوع وجود دارند یا باید به روایات عام و ادله دیگر مراجعه کنیم؟ آیا در بین فقها اختلافی در مورد این مسأله وجود دارد؟
کلید واژه: بیع ، حیوانات حرام گوشت ، عذره ، ابوال
چکیده
مقاله پیش رو در مورد بیع مدفوع و ابوال حیوانات حرام گوشت برای کود می باشد. به خاطر روایاتی که به خصوص عذره آمده بود و ابوال روایت مخصوص نداشت، مقاله را به دو بخش تقسیم کردیم. اول به بیع ابوال پرداخته شده که دو قول در آن است. یکی قول به عدم جواز بیع می باشد؛ که شش دلیل که اجماع و روایات عام برای حرمت بیع اعیان نجسه می باشد برای آن ذکر شده است و به همه آنها اشکال وارد است. قول دوم که جواز بیع است به خاطر اشکالات قول اول ثابت می شود. در قسمت دوم مقاله، به بیع عذره پرداختیم. در این قسمت دو دسته از روایات وجود دارند که ظاهرا باهم تعارض دارند؛ بعضی از روایات دلالت بر جواز بیع می کنند و دیگر روایات دلالت بر حرمت بیع می کنند. در بین فقها برای رفع این تعارض پنج قول وجود دارد که همه در صدد جمع کردن بین این روایات هستند ولی اکثر این جمع ها تبرعی است که از اعتبار ساقط هستند. قول صحیح متعلق به مرحوم خوئی می باشد که روایات منع را از لحاظ سندی از اعتبار ساقط می دانند، غیر از یک روایت که ممکن است صحیح باشدکه در این مورد هم می فرمایند جمع عرفی نمی توانیم انجام دهیم. پس تعارض مستقر می شود و طبق مرجحات روایت منع موافق عامه است. پس روایت جواز را قبول می کنیم. بعد از فراز و نشیب هایی که گذشت حکم به جواز خرید و فروش ابوال و مدفوعات حیوانات حرام گوشت می کنیم.
