برای مشاهده مطالب درس خارج فقه و اصول به سایت معارف الهیه مراجعه کنید
https://maaref-elahiyeh.ir/category/2%d8%af%d8%b1%d9%88%d8%b3/
مذاق الشارع و مذاق الشریعه مذاق الحکیم مذاق
مذاق شریعت در حقیقت راهی است که زمانی که دلیل خاص نداریم و عموم اجتهادی هم نداشتند و اگر کسی قبول نداشته اصل عملی
در جواهر 20 مورد
در مورد امین اگر تعدی و تفریط نکنه ضامن نیست اما اگر شرط کرد که مطلقا ضامن است چی؟
در این مقاله به مبحث اصل عدم قرینه پرداخته شده است. به خاطر اینکه اصل بحث مربوط به ظهورات است، پس در ابتدا معنی واضحی از اصل ظهور بیان می کنیم، به این معنا که اگر در مراد متکلم شک کردیم طبق سیره عقلا به اصاله الظهور رجوع می کنیم. و هرچه که ظهور ساز باشد اگرچه در کتب و اصول لفظیه نباشد، جزئی از اصل ظهور است. و مناشئ ظهور هستند. اصل عدم قرینه به این معنا است که اگر در مراد متکلم به خاطر احتمال قرینه کردیم بناء بر عدم آن می گذاریم. طبق این معنا بعضی گفته بناء عقلا در کل ظواهر از این اصل نشأت می گیرد؛ و این همان سیره عقلا است. در مقابل عده برعکس این نظریه را قبول دارند. عده ای دیگر اصلا وجود اصلی به نام عدم قرینه را قبول ندارند.
کلمات کلیدی: اصل عدم قرینه ، اصالة الظهور ، سیره عقلا ، ظهور
آیا اصالة الظهور به اصل عدم قرینه باز می گردد؟ اصل نزاع اصولیون در این سؤال است در مورد اصل عدم قرینه. اصالة الظهور و ظهورات جزء پرکاربرد ترین مسائل اصول فقه است به همین جهت اصل عدم قرینه که مربوط به آن است از اهمیت زیادی برخوردار است. چند سؤال اساسی مطرح می شود که ابتدا به آن اشاره شد و ثمره اش این است که اگر اصل ظهور اینچنین باشد، هرجا بخواهیم ظهور جاری کنیم ابتدا باید بتوان اصل عدم قرینه جاری کرد. این مسأله از این جا نشأت گرفته که اصولیون درصدد برآمده اند که بناء و سیره عقلا که باعث شکل گیری اصل ظهور و حجیت ظواهر است، از چه چیزی نشأت گرفته است؟ در جواب اصل عدم قرینه مطر شده است. اما مورد قبول همگان واقع نشده است. پس ضرورت دارد در این مسأله دقت بالایی به کاربرده شود.
این مسأله اصل عدم قرینه در تمام کتب اصولی دارای بابی اختصاصی است. اما امتیاز این پژوهش این است که ابتدا معنی دقیق از اصالة الظهور بیان شده است؛ چراکه تأثیر بسزایی در نتیجه دارد و نشانگر تناقض ظاهری که در کتب اصولی است می شود. سپس به وسیله این معنی نتیجه بحث روشن می شود.
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
(( باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
به راستی این چه شور و آتشی است که تمامی ذرّات آفرینش از شعلۀ آن گداخته وسوختهاند؟ و این چه بانگ نوحه و ضجّه ای است که بر بلندای فلک طنین انداخته و ملکوتیان و ساکنان عالم قدس را به ماتم کشانده است؟
مقاله اینکه همه موجودات احساس دارند : احساس موجودات
آری، این واقعۀ جانسوز که ملک و ملکوت را سیه پوش نموده و جامه عزا بر پیکرة هستی نشانده، ق ّ ص ۀ سوختن و پرپر شدن
پیکر باغبان گلشن توحید و گلهای باغ رسالت است، و چه کسی را یارای آن است که داستان غم انگیز کربلا را بشنود و آرام
و قرار از جان، و هوش از سرش نرود؟ و کیست که در این مصیبت عظمی، دل شکسته و دل خون نشود؟
واقعۀ کربلا نه تنها دل مؤمنان را شکافت بلکه حقیقت ذرّه ذرّة موجودات را به التهاب در آورد و شور و شورشی در نهاد
موجودات عالم آفرید.
در باطن دستگاه آفرینش اسراری نهفته است که جز اولیای حق و پاکان عالم از آن حقایق آگاهی ندارند.
سرّ مصیبت کربلا را در سرّ ملکوتی همۀ موجودات جستجو باید کرد. حقیقت آن است که همۀ مخلوقات خدا در دستگاه
آفرینش، وجودی ملکوتی دارند، که آن وجود ملکوتی سراسر علم و ادراک و شعور است، و جملگی محبّت و شوق و شور.
آنچه در این کتاب در پیش روی دارید شواهد و دلایلی است بر این مطلب که شعور و آگاهی تمامی موجودات به مصیبت
کربلا، در چهرة ملکوتیشان شور و شورشی به پا کرد و علم ایشان محبت آفرید و محبت ایشان به گریه انجامید و تمام ارکان
عالم هستی در این مصیبت عظمی لرزید و گسترة عوالم خلقت از نالۀ آسمانیان و زمینیان مملوّ گشت و جمیع مخلوقات این
حقیقت را به گوش فطرتشان شنیدند و به ایمان فطری خود شناختند، و به شرارة محبّت سوختند، و به اشک دیدة خود
گریستند.
ادراک و یافتن این حقیقت، شوق و محبتی در نهاد آدمی به ودیعت می گذارد که گویی از دنیا فارغ شده و همراه ملکوتیان
در عالم ولایت علوی علیه السلام و عصمت فاطمی علیها السلام و محبت حسینی علیه السلام سیر می کند.
اللّ الحسین علیه السلام پیوست و
خوشا به حال آنان که این حقیقت را یافتند و دلهایشان به ساحت قدس حضرت اباعبد ه
جانشان در جوار حریم کبریایی کربلا آرمید و به نهایت مقصود رسیدند.
ما نیز باید با تمام وجود به این حقیقت دل دهیم و سرّ سویدای دل خود را به شنیدن این اسرار ملکوتی بیاراییم و در جمع
سوخته دلان کربلا گرد هم آییم.
بیان واقعۀ کربلا به حقیقتش ناممکن است، چراکه عشق جانان به عبارت نیاید و سوز فراق دلدار در قالب الفاظ نگنجد ولکن
چه آنچه به تمامی به فهم ناید، ترک ذکرش به تمامی نشاید، بلکه در مسلک دلباختگان ،« ما لایُدرَک کُلّه لا یُترک کُلّه »
حریم حسینی، شایسته نیست که سخنی از غیر آن، به میان آید.
بُعد انفسی و آفاقی ملکوت موجودات
اباعبداللّ الحسین علیه السلام و واقعۀ کربلا در سرّ ملکوتی اشیاء، در دو بعد مهمّ
معرفت به تأثیر حقیقت وجود نورانی حضرت ه
قابل نیل است، چرا که حقیقت ملکوتی موجودات بر دو جنبه می باشد:
اول: جنبۀ انفسی ملکوتی؛ دوّم: جنبۀ آفاقی ملکوتی. از این روی لمعاتی می نگاریم تا در این سیر معرفتی ما را رهنمون باشد،
در این میان فصل اول و دوم در جنبۀ انفسی و دوازده فصل دیگر در جنبۀ آفاقی کربلاست.
